Dostrzec (Grudzień 2014 )

Wczoraj...
Nie dalej jak wczoraj, wierzyłam w cuda.
Dostrzegałam je wszędzie.
W cieniu drzew.
Cyklu słońca.
Śpiewie ptaków.

Dziś...
Dziś już nie wierzę w cuda.
Bo przecież to nauka.
Normalność.
Natura.
Życie.

Jutro..
Chciałabym jutro znów wierzyć w cuda.
Dostrzegać w świecie coś więcej.
Marzenia.
Śmiech.
Miłość.

Możesz ( Grudzień 2014 )

Możesz różami zasłać noc.
Możesz złotem obsypać miesiąc.
Możesz i wygrać
i przegrać.

Wszystko możesz.

Możesz też...
Możesz być.
Blisko.
Tuż obok.

Możesz podarować mi uśmiech.
Jeden, maleńki, wyjątkowy.

Możesz być.

I to mi wystarczy.
Tylko tego chcę.

"Irytująca niewiasta" październik 2014 - czyli o tym jak Klaudia została finalistką XXII lauru Plateranki.

Finalistka byłam,
laureatką nie, ale będę próbować i za rok. c:

Kołysz się, kołysz łódko perlista,

wiruj ma miła, z wiatrem i mgłą.

Kołysz się, kołysz, nie słuchaj nikogo,

bądź sobie panią, śmiej się i drwij.

Złap ją za rękę, nie mów jej nic,

chichocz kochana, za nosek ją wódź.

Nie zdradzaj ni słowa, przed siebie idź,

na oślep ją prowadź, na oślep z niej drwij.

Za kant koszuli, słoneczko go złap

I prowadź go, prowadź, przez ciemny las.

Nie tłumacz niczego, nie piśnij ni słowa,

Prowadź go, prowadź, na oślep dziś idź.

Zostaw ich samych i szybko się skryj,

bo ciebie tu nie ma, bo to nie ty.

A gdy uciekać już któreś chce,

To łap ich, to łap ich, lecz nie zdradzaj się.

Okrutna pani, okrutna ty,

Twój uśmiech karą, twój uśmiech drwi.

Lecz ile radości mogłabyś dać,

gdybyś ty była w sercu choć raz